Prawidłowo wykonane oraz rozplanowane ocieplenie powinno współgrać z powierzchnią oraz przeznaczeniem poddasza. Odpowiednio izolowany budynek będzie tańszy w eksploatacji i przez to bardziej energooszczędny.
Od stycznia 2014 roku obowiązują przepisy, które określają współczynnik przenikania ciepła U. W przypadku ścian zewnętrznych nie może być on większy niż 0,25 W/m², natomiast dla dachu 0,20W/m². Za odpowiednie docieplenie budynku odpowiada nie tylko rodzaj użytego materiału, ale też wykonanie izolacji i odpowiednie jej zaplanowanie projekcie domu.
Izolacja rozmieszczona jest między krokwiami i pod nimi. W ten sposób zakryta zostaje drewniana konstrukcja. Krokwie mają najczęściej wysokość 14- 18 cm. Dlatego, aby uzyskać wymaganą według prawa budowlanego izolację należy użyć 25- 30 cm materiałów termoizolacyjnych.
Natomiast gdy krokwie są niskie, materiał izolacyjny układa się w dwóch warstwach. Dzięki temu ociepla się całą powierzchnię krokwi. Nie powstaje wówczas mostek termiczny. Pierwsza warstwa ocieplenia umieszczana jest między krokwiami. Natomiast aby ułożyć drugą warstwę ocieplenia, buduje się stelaż z profili aluminiowych, a następnie pomiędzy jego elementami układa materiał termoizolacyjny.
Na stelażu mocuje się również płyty, które tworzą zabudowę poddasza. Najczęściej stosuje się płyty gipsowo- kartonowe o grubości 1,25 cm. Natomiast grubsze i dużo sztywniejsze są płyty cementowo-włóknowe lub też drewnopochodne.
Do ocieplania poddaszy najczęściej stosuje się wełnę mineralną w matach lub płytach, które układa się między krokwiami lub pod nimi. Zbliżone parametry cieplne ma polistyren ekspandowany. Najlepsze parametry ma folia termoizolacyjna z wypełnieniem z pianki polietylenowej oraz zewnętrzną warstwą z folii metalizowanej, która odbija promieniowanie.
Rodzaj ocieplenia poddasza oraz jego grubość
Biorąc po uwagę możliwość wystąpienia mostków termicznych i aby uzyskać wymagany współczynnik przenikania ciepła, konieczne jest zastosowanie 20 cm dobrej jakości wełny lub też styropianu.
Bardzo dobrze izoluje polistyren ekstradowany tzw. XPS. Sprzedawany jest w płytach, które układa się pod krokwiami. Wystarczająca jest warstwa o grubości 10- 12 cm. Podobne właściwości posiadają płyty poliuretanowe PIR. Układa się je między krokwiami oraz pod nimi. Tutaj wystarczająca jest warstwa o grubości 6- 8 cm.
Najlepszy współczynnik przewodzenia ciepła posiadają wielowarstwowe folie termoizolacyjne, których wypełnieniem jest pianka polietylenowa. Natomiast zewnętrzną warstwę stanowi folia metalizowana, która odbija promieniowanie.
Minusem jest grubość tego typu izolacji, która wynosi 1,5 cm. Dlatego nie jest to wydajny rodzaj izolacji i konieczne jest jego połączenie z innym materiałem izolacyjnym. Układa się go nad lub pod innym tworzywem izolacyjnym.
Izolacja nakrokwiowa
Jeśli istnieje taka możliwość, ułożenie izolacji na krokwiach powoduje oszczędność przestrzeni na poddaszu. Przy zastosowaniu tego typu rozwiązania warstwy konstrukcyjne oraz wykończeniowe znajdują się od wewnątrz budynku. Dzięki temu zimą kumulują ciepło, a latem regulują temperaturę na poddaszu.
Do izolacji nakrokwiowej stosuje się zazwyczaj systemowe płyty poliuretanowe połączone z foliami. Można również użyć płyt z polistyrenu ekstrudowanego i systemowych styropianowych płyt nakrokwiowych ze specjalnymi wyprofilowaniami, które służą do mocowania dachówek. Materiały te odporne są na ściskanie oraz na działanie wilgoci oraz wody.
W przypadku zastosowania ocieplenia nakrokwiowego zmienia się okap oraz umiejscowienie rynien, pojawia się konieczność podniesienia obróbek na kominach i wyłazów dachowych. Ten rodzaj izolacji pozwala również na wyeksponowanie więźby dachowej.
Artykuł partnera.
Redakcja Reklama Kontakt Nasze portale i blogi
Wszelkie prawa zastrzeżone | Dział tematyczny Mindly.pl | Zasady korzystania & Polityka prywatności
