Herbata chińska

Herbata chińska (Camellia sinensis (L.) Kuntze) – gatunek rośliny z rodziny herbatowatych. Jej liście i pączki wykorzystywane są do przygotowania napoju - herbaty.

Nazewnictwo

Nazwa sinensis oznacza po łacinie "chiński". Pierwszy człon nazwy naukowej Camellia pochodzi od zlatynizowanego nazwiska botanika Georga Kamela (1661-1706), nazwę tę Karol Linneusz nadał rodzajowi kamelia, honorując w ten sposób istotny wkład Kamela w rozwój nauki. Herbatę chińską Linneusz opisał w 1753 r. jako Thea sinensis, a w 1887 Carl Ernst Otto Kuntze umieścił gatunek w rodzaju Camellia. Starsze nazwy rośliny to m.in. Thea bohea i Thea viridis.

Odmiany

    * Camellia sinensis var. assamica (J. Masters) Kitam. – herbata assamska
    * Camellia sinensis var. sinensis – odmiana typowa

Roślina uprawna

Z liści i pączków herbaty chińskiej, po uprzednim przygotowaniu (suszenie, czasami fermentacja), przyrządza się napar nazywany herbatą.

źródło: http://pl.wikipedia.org
Tekst udostępniany na licencji Creative Commons: uznanie autorstwa